آنومی چیست
آنومی (Anomie) یا نابهنجاری یک وضعیت اجتماعی است که در آن هنجارها و ارزش‌هایی که قبلا در جامعه رواج داشت از بین می‌رود. این مفهوم توسط بنیانگذار جامعه‌شناسی “امیل دورکیم” ایجاد شده. او در پژوهش‌های خود دریافت که آنومی، در طی دوره‌هایی از تغییرات شدید و سریع در ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و یا سیاسی در جامعه رخ می‌دهد. به گفته وی؛ این مرحله یک دوره انتقالی است که در آن ارزش‌ها و هنجارهای حاکم بر یک دوره از جامعه دیگر معتبر نیستند، این در حالی است که ارزش‌های جدید نیز هنوز تکامل نیافته‌اند تا جای خود را در جامعه پیدا نمایند.
احساس قطع ارتباطات اجتماعی در افرادی که دوره‌های آنومی را گذرانده‌اند وجود دارد. این افراد معمولا احساس می‌کنند که از جامعه خود جدا شده‌اند، زیرا ارزش‌هایی که برای او مهم است دیگر در جامعه وجود ندارد. شخص احساس می‌کند که به دیگران تعلق ندارد و ارتباط معناداری با آنها نمی‌تواند داشته باشد، برای او ممکن است این به معنی آن باشد که نقشی که ایفا می‌کند و هویت او دیگر توسط جامعه ارزشی ندارد.
به همین دلیل، آنومی می‌تواند احساس بی هدفی و ناامیدی ایجاد کند، و در جامعه به انحراف و جنایت گسترده دامن بزند. دورکیم معتقد بود که آنومی نمی‌تواند در جامعه‌ای که تقسیم کار حرفه‌ای در آن وجود دارد (جامعه مدرن) رخ بدهد، چون هیچ کس از جامعه حذف نخواهد شد. در حقیقت از دیدگاه دورکیم: «آنومی حالتی از فروپاشی ارتباطات اجتماعی پیوند دهنده مردم است تا جامعه کارآمدی نداشته باشند».
با در نظر گرفتن کل نوشته دورکیم در مورد آنومی(ناهنجاری) ، می‌توان دریافت که او آنومی را به منزله گسستن ارتباطاتی می‌داند که مردم را به هم پیوند می‌دهد تا جامعه‌ای کارآمد ایجاد کنند، پس با این تعاریف آنومی در جامعه، حالتی از بی نظمی اجتماعی است. دوره‌های آنومی ناپایدار در یک جامعه، در برگیرنده بی‌نظمی و تعارض است. زیرا نیروی اجتماعی هنجارها و ارزش‌هایی که در جامعه حاکمند تضعیف یا از بین می‌رود.
برگرفته از: ThoughtCo
#علم
#تاریخ
#موزائیک
#موزاییک
#ایران
