علت فرود آمدن گربه‌ها روی پای خود در هنگام سقوط
مدت‌هاست که فیزیکدانان از توانایی گربه‌ها برای فرود آمدن روی پای خود در هنگام سقوط شگفت زده شده‌اند. عکس‌های اولیه نشان می‌داد که گربه‌ها در حال چرخیدن برای تغییر جهت در هوا هستند و به نظر می‌رسد که از فیزیک سرپیچی می‌کنند.
این مساله در سال ۱۹۶۹ حل شد – بخش بالایی و پایینی بدن گربه‌ها در جهت مخالف می‌چرخند و تکانه زاویه‌ای رو حفظ می‌کنند. این به آن‌ها اجازه تغییر جهت میدهد.
گربه‌ها لحظه اینرسی خود را دستکاری می‌کنند، اندام‌ها را به داخل فرو می‌برند تا بالاتنه رو سریع بچرخانند، سپس به پایین تنه آهسته گسترش می‌یابند. این به آن‌ها اجازه میدهد که درست فرود بیایند.
مطالعات نشان میدهد گربه‌ها می‌توانند از سقوط از ارتفاع زیاد جان سالم به در ببرند. مقاومت هوا به این معنی است که آن‌ها به سرعت نهایی می‌رسند و ضربه رو محدود می‌کنند.
محاسبات نشان میدهد که یک گربه ۴ کیلوگرمی پس از سقوط ۱۰۰ متری به سرعت نهایی ۳۰ متر بر ثانیه می‌رسد. آن‌ها از لحاظ تئوری می‌توانند از هر سقوط ارتفاعی با حداکثر سرعت جان سالم به در ببرند.
به طور کلی، معادلات فیزیک برای تکانه زاویه‌ای، گشتاور اینرسی، گرانش و مقاومت هوا توانایی گربه‌ها برای تغییر جهت و زنده ماندن در سقوط رو توضیح میدهد.
