مریخ قبلا فصل‌های مرطوب و خشک مشابه فصل‌های روی زمین داشته است.
براساس الگوهای گل و لای کشف شده توسط مریخ نورد دیسکاوری ناسا، مریخ باستان دارای آب و هوای فصلی مشابه زمین با فصول مرطوب و خشک متناوب بود. این چرخه‌های فصلی ممکن است به شکل گیری برخی از بلوک‌های ساختمانی پیچیده‌تر برای زندگی مانند RNA و پروتئین‌های پایه کمک کرده باشند.
شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد مریخ زمانی آب مایع به شکل دریاچه‌ها و رودخانه‌ها داشته است، اما مشخص نیست که آیا این آب‌ها از اتفاق‌هایی مانند تاثیرات شهاب سنگ‌ها یا فوران‌های آتشفشانی که یخ‌ها را ذوب می‌کنند به دست آمده‌اند یا اینکه بیشتر با چرخه آب و هوایی جهانی گره خورده‌اند.
در حال حاضر، ویلیام راپین در دانشگاه تولوز فرانسه و همکارانش تصاویر دیسکاوری را مورد بررسی قرار داده و الگوی مشخصی از برآمدگی‌های شش ضلعی را در گل و لای دهانه گیل یافته‌اند، دریاچه‌ای که به گفته آن‌ها تنها از محیط‌های مرطوب و خشک مکرر تشکیل شده و هر کدام حدود یک سال مریخی یا کمتر دوام می‌آورند.
