یک ربات پرنده می‌تواند مانند یک پرنده روی تندبادها شناور شود و با استفاده از قدرتی ۱۵۰ برابر کمتر از آنچه در طول پرواز انجام می‌دهد. همچنین زمانی که باد تغییر می‌کند، می‌تواند موقعیت خود را به صورت خودکار تنظیم کند تا نسیم را بگیرد و بالا بماند.
محدودیت اصلی در مورد مدت زمانی که یک هواپیمای بدون سرنشین می‌تواند در هوا بماند، طول عمر باتری است که از آن برای تامین انرژی پیشرانه‌های خود استفاده می‌کند. محققان برای صرفه جویی در مصرف انرژی، هواپیماهای بدون سرنشینی را آزمایش کرده‌اند که با استفاده از جریان‌های هوا به سمت بالا یا پایین پرواز می‌کنند، اما تکرار پرواز پرنده-مانند دشوارتر شده است.
منبع: New Scientist
