نقشهای از ساختارهای مغزی که در بیدار نگه داشتن ما دخیل هستند، در نهایت میتواند به بهبود، بهبودی افراد پس از جراحی یا کما کمک کند.
آگاهی دو مولفه اصلی دارد: بیداری و آگاهی از خود و محیط اطراف. بسیاری از محققان ارتباطات بین عصبهای لایه بیرونی، قشر مغز انسان را که زیربنای آگاهی است، ترسیم کردهاند، اما اساس آناتومیکی بیداری – که در مناطق عمیقتر مغز تنظیم میشود – کمتر روشن است.
اکنون برایان ادلو در دانشکده پزشکی هاروارد و همکارانش چگونگی ارتباط ۱۸ خوشه از سلولهای عصبی یا نورونها را ترسیم کردهاند که پیش از این مشخص شده بود زمینه ساز بیداری در مغز موشهای صحرایی، موشها و گربهها است که در مناطق عمیق مغز انسان به یکدیگر متصل میشوند.