در اوایل ماه نوامبر، اسرائیل با استفاده از سیستم دفاع هوایی خود، موشکی را در نزدیکی دریای سرخ رهگیری کرد. به نظر کارشناسان این احتمالاً اولین درگیری کشور با کشور در فضا بود. جنگ فضایی شامل فعالیت‌هایی است که در فضا انجام می‌شود و به جای حملات نظامی، معمولاً از روش‌هایی مانند حملات سایبری یا شنود الکترونیکی ماهواره‌ها استفاده می‌کند.
در فضا، تنها چند قانون وجود دارد و نظارت محدود است، که این منطقه را به یک عرصه بدون نظارت تبدیل کرده است. در گذشته، کشورها آزمایش موشک‌های ضدماهواره بر روی ماهواره‌های خود انجام می‌دادند. تداخل و اختلال منظم ماهواره‌ها بین دولت‌ها رخ می‌دهد و معمولاً سخت است مسئولیت آن را به یک دولت خاص نسبت داد.
یک جنگ فضایی بزرگ می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد، از جمله فلج کردن ارتباطات نظامی، تأثیر منفی بر اقتصاد جهانی و تهدید برای کاوش‌های فضایی از طریق میدان زباله های فضایی. چین فناوری‌هایی مانند سیستم‌های بمباران مداری کوچک دارد که برای دارایی‌های فضایی آمریکا تهدید محسوب می‌شوند. حمله “پرل هاربر فضایی” نگران‌کننده است.
اگرچه تعریف‌ها ممکن است متفاوت باشند، اما رهگیری اخیر موشک ممکن است به عنوان یک جنگ فضایی کامل در نظر گرفته نشود زیرا موشک در مدار فضایی ثابت قرار نداشت. با این حال، نقش رو به رشد فضا در تعارضات نشان داده می‌شود. با کمی نظارت و شفافیت، در پشت صحنه، یک بازی موش و گربه در تداخل‌های فضایی میان کشورها رخ می‌دهد که اگر این امر تداوم یابد، می‌تواند به فاجعه منجر شود.
منبع: miamiherald
