در سال ۱۸۲۴، ویلیام باکلند، در آکسفوردشایر انگلستان، اولین بار دایناسور مگالوسور را براساس استخوان‌های یافت شده در معادن سنگ به طور علمی توصیف و نامگذاری کرد.
در آن زمان، مفاهیم تکامل و انقراض هنوز معروف نبودند، به همین دلیل، برخی از محققان فرضیه‌ای مطرح کردند که استخوان‌ها ممکن است متعلق به موجوداتی مانند فیل‌ها یا غول‌ها باشند.
باکلند تشخیص داد که این استخوان‌ها از یک موجود خزنده غول‌پیکر هستند، اگرچه همچنان اصطلاح “دایناسور” تا ۲۰ سال بعد نیز به وجود نیامد.
با توجه به بزرگترین استخوان رانی که پیدا شده بود، طول مگالوسور تخمین زده شد که بیش از ۴۰ فوت است.
این مقاله شهرت باکلند را در زمینه جدید زمین‌شناسی برجسته کرد، اگرچه اهمیت اولین دایناسور نامگذاری شده بعداً مشخص شد.
مگالوسورها به عنوان یکی از دایناسورهایی که روی دو پا حرکت می‌کردند و بیش از ۱۶۵ میلیون سال زندگی می‌کردند، بینش‌های مهمی را ارائه دادند.
از آن زمان تاکنون، بیش از ۱۰۰۰ گونه دایناسور کشف شده که نشان می‌دهد دایناسورها به طور قابل توجهی بیشتر از انسان‌های مدرن رشد و جهش تنوعی کرده‌اند.
منبع: cnn
