غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی (Genetically modified foods) که همچنین به عنوان غذاهای مهندسی ژنتیکی (غذاهای GE) یا غذاهای زیست مهندسی نیز شناخته می‌شوند، غذاهایی هستند که از جاندارانی تولید شده‌اند که با استفاده از روش‌های مهندسی ژنتیک تغییراتی در DNA آن‌ها ایجاد شده است. فنون مهندسی ژنتیک امکان مقایسه صفات جدید و همچنین کنترل بیشتر صفات را در مقایسه با روش‌های پیشین مانند پرورش انتخابی و تولید جهش فراهم می‌کند.
فروش تجاری غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی از سال ۱۹۹۴ آغاز شد، هنگامی که مونسانتو برای اولین بار گوجه فرنگی با ماندگاری بلند مدت خود Flavr Savr را به بازار عرضه کرد.
بیشتر اصلاحات مواد غذایی در درجه اول روی محصولات مورد تقاضای زیاد کشاورزان مانند سویا، ذرت، کلزا و پنبه متمرکز شده است. محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی برای مقاومت در برابر پاتوژن‌ها، علف‌کش‌ها و پروفایل های مغذی بهتر مهندسی شده‌اند. دام‌های اصلاح‌شده نیز تولید شده‌اند، اگرچه تا تاریخ نوامبر ۲۰۱۳ هیچ‌کدام در بازار نبودند.
یک اجماع علمی وجود دارد که در حال حاضر مواد غذایی موجود در محصولات غذایی اصلاح‌شده ژنتیکی (GM) از نظر غذای معمولی خطر بیشتری برای سلامتی انسان ندارند،اما باید هر ماده غذایی GM قبل از معرفی مورد آزمایش قرار گیرد.
با این وجود، اعضای جامعه بسیار کمتر از دانشمندان احتمال دارد غذاهای GM را بی‌خطر بدانند.
وضعیت قانونی و نظارتی غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی در کشورها متفاوت است، در حالی که برخی از کشورها آن‌ها را ممنوع یا محدود می‌کنند و در برخی دیگر از کشورها مجازات‌های مختلفی را برای آن‌ها اعمال می‌کنند.
با این وجود نگرانی‌های عمومی در رابطه با ایمنی مواد غذایی، تنظیم مقررات، برچسب زدن، تأثیرات زیست‌محیطی و روش‌های تحقیق وجود دارد.
این واقعیت وجود دارد که برخی از بذرهای اصلاح‌شده به همراه کلیه‌ی گونه‌های جدید گیاهی، مشمول حقوق پرورش دهندگان گیاه هستند که متعلق به شرکت‌ها می‌باشند.
منبع: insiderscience
