پنگوئن پرندهٔ بی‌پروازی از راسته گُوه‌سانان از خانواده گُوگان است که از ماهی‌ها تغذیه می‌کند.
پنگوئن‌ها بال‌های کلفتی دارند که به عنوان باله شنا از آن بهره می‌گیرند.
پنگوئن‌ها در جاهای سردسیر نیمکره جنوبی زمین زیست می‌کنند.
نام راسته و خانواده آنها نمایانگر شکل گوهای بدن آنها است.
پنگوئن ها یکی از 40 گونه پرنده ای هستند که نمی توانند پرواز کنند.
دیگر پرندگانی که نمی توانند شامل رایی ها، کاساواری ها، کیوی ها و شتر مرغ ها است.
بیشتر پرندگان نمی توانند در نیم کره جنوبی زندگی کنند.
رایج ترین تهدیدها برای ادامه بقا: آلودگی، از دست دادن زیستگاه ناشی از تعدی و تجاوز انسانی، ماهیگیری تجاری، دفع نفت، جلبک ها و گرم شدن جهانی هوای کره زمین هستند.
پنگوئن های راست کاکل حدود 70 درصد از جمعیت خود را در طول 20 سال گذشته از دست داده‌اند.
پنگوئن گالاپاگوس بیش از 50 درصدشان از دهه 1970 کم شده و شانس آن ها به 30 درصد رسیده است.
بسیاری از دانشمندان بر این باورند که 17 گونه از پنگوئن ها وجود دارند که از 17 گونه، 13 گونه مورد تهدید یا در معرض خطر قرار دارند و برخی در آستانه انقراض هستند.
پنگوئن ها سنگ و سنگریزه را بعنوان غذا قورت می دهند دانشمندان بر این باورند که سنگ ها ممکن است به آسیاب کردن و هضم غذا کمک کند.
همچنین ممکن است این سنگ ها به اندازه کافی وزن اضافه کنند، تا به آنها کمک کنند تا عمق بیشتری بروند.
پنگوئن ها دندان ندارند به جای آن از منقارشان استفاده می کنند تا طعمه را بگیرند و نگه دارند.
آن ها تیغ هایی روی سقف منقار خود دارند تا به آن ها کمک کنند طعمه را نگه دارند و همچنین تیغ هایی نیز روی زبانشان دارند.
منبع: naturein_focus
