جنگنده عمود پرواز هَریِر
هَریِر (به انگلیسی: Harrier Jump Jet) که به‌طور غیر رسمی به نام جت پرندهٔ هریر نیز شناخته می‌شود، خانواده‌ای از هواپیماهای نظامی دارای موتور جت است که توانایی کاربردی پرواز عمودی/برخاست و فرود مسافت کوتاه را دارد. هریر در دههٔ ۱۹۶۰ توسط شرکت هاوکر سیدلی در بریتانیا طراحی و ساخته شد.
ویژگی منحصر به فرد پرواز عمودی به این هواپیما امکان فرود و برخاست در نقاطی چون پارکینگ خودروها یا محلی مسطح شده در عمق جنگل‌ها را فراهم می‌کند و نیاز به استفاده یا ساخت فرودگاه‌ها یا پایگاه‌های هوایی بزرگ را کاهش داد.
در سال‌های بعد تغییراتی در طراحی این هواپیما برای استفاده در ناوهای هواپیمابر انجام گرفت.
یک وجه تمایز هریر از دیگر هواپیماهای تهاجمی غربی ساخته شده پس از جنگ جهانی دوم این بود که برخلاف اغلب آن هواپیماها، که سرعت‌های مافوق صوت داشتند، هریر، هواپیمایی مادون صوت یا ساب سونیک بود.
برای نزدیک به چهار دهه، مک دانل داگلاس ای‌وی-۸بی هریر II تنها هواپیمای عمود پرواز در فهرست موجودی ارتش ایالات متحده بود. AV-8B هریر II یک هواگرد تهاجمی تک موتور از خانواده جت هوایی هریر با توانایی نشستن و برخاستن عمودی است که در نیروی دریایی اسپانیا، نیروی دریایی ایتالیا و سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا به کار گرفته می‌شود.
این هواپیمای منحصر به فرد می‌تواند مانند یک هلیکوپتر به صورت عمودی بالا و پایین رود، شناور شود، به طرفین پرواز کند و حتی به عقب برود.
در حالی که اکثر موتورهای جت فقط نیروی رانش به جلو را تولید می‌کنند، هریر II دارای چهار نازل رانش است که از طریق دامنه حرکت قابل تنظیم هستند.
اما وقتی که صحبت پیمودن مسافت به میان می‌آید، AV-8B Harrier II به عنوان یک هواپیمای جت پرنده افقی معمولی نیز توانایی بالایی دارد و می‌تواند به حداکثر سرعت 673 مایل در ساعت برسد.
منبع: philippetondeur1
