دانشمندان آزمایشگاه ملی بروکهاون با استفاده از برخورد دهنده یون سنگین نسبیتی، آزمایش‌هایی را انجام دادند که هسته‌های سنگین اتم را در برخوردهای خارج از مرکز به هم می‌کوبیدند.
این مورد پلاسمای کوارک گلوئون ایجاد کرد، که در آن میدان‌های مغناطیسی بسیار قوی پیش‌بینی می‌شد که از ذرات باردار در حال گردش و برخورد تشکیل شوند.
اندازه‌گیری‌ها نشان داد که قدرت میدان مغناطیسی حدود 10000 برابر قوی‌تر از مگنتارها، شدیدترین میدان‌های پایدار شناخته شده در جهان است.
شدت میدان حدود 1018 گاوس محاسبه شد که احتمالا قوی‌ترین میدان مغناطیسی مشاهده شده در جهان است.
این میدان‌ها تنها 10 میلیونم یک میلیاردم ثانیه طول می‌کشیدند، اما مسیر ذرات را به‌گونه‌ای تحت تأثیر قرار دادند که فقط می‌توانست توسط یک میدان مغناطیسی در حال فروپاشی بسیار قوی ایجاد شود.
درک این میدان‌های مغناطیسی کوانتومی زودگذر و در عین حال عظیم، بینش‌های را در مورد شرایط اولیه جهان و ویژگی‌های پلاسمای کوارک گلوئون فراهم می‌کند.
این به کشف اثر مغناطیسی کایرالیته و اینکه جهان لحظاتی پس از انفجار بزرگ قبل از تشکیل پروتون‌ها و نوترون‌ها چگونه بوده است، کمک می‌کند.
منبع: popularmechanics
