زمانی که زبالههای فضایی در مدار با هم برخورد میکنند، قطعاتی با بار الکتریکی تولید میشوند که سیگنالهای رادیویی قابل تشخیصی را منتشر میکنند.
محققان از شبیهسازیهای کامپیوتری برای مدلسازی برخورد بین قطعات مختلف مواد در سرعتهای مداری تا ۲۰ هزار مایل بر ساعت استفاده کردند.
آنها متوجه شدند که سیگنالهای منتشر شده وابسته به سرعت برخورد هستند و میتوانند شکل، اندازه و جنس زبالهها را نشان دهند.
این سیگنالها حتی ممکن است از برخورد قطعات به اندازه ۱ میلی متر توسط تلسکوپهای رادیویی روی زمین شناسایی شوند.
ردیابی زبالههای کوچکتر به دلیل اهمیتشان مهم است، زیرا این اشیا بسیار کوچکتر از آنچه ماهوارهها به آنها حساس هستند میباشند.
محققان قصد دارند با استفاده از دادههای ناسا، مدلسازی و آزمایشات بیشتری را برای بهبود روشهای تشخیص انجام دهند.
این تکنیک در نهایت میتواند به ردیابی ۱۳۰ میلیون قطعه زیر ۱ سانتیمتری زبالههای فضایی کمک کند.
منبع: space