https://youtube.com/shorts/rgmASQdroqE?feature=share
جوش هسته ای
امروزه ثابت شده که می‌توان با تغییر ساختار اتم از آن انرژی گرفت، برای نمونه بمب اتمی ابزاری است که با تغییر دادن هسته اورانیوم یا پلوتونیوم، منجر به تولید انرژی می‌شود.
در حالت کلی می‌توان به دو روش شکافت و همجوشی، انرژی هسته‌ای تولید کرد.
«شکافت هسته‌ای» (Nuclear Fission) روشی محسوب می‌شود که منجر به تولید زباله‌های هسته‌ای خواهد شد.
این در حالی است که «همجوشی هسته‌ای» (Nuclear Fusion) روشی پاک‌تر و ایمن‌تر به منظور تولید انرژی هسته‌ای محسوب می‌شود.
بنابراین جوش هسته‌ای، واکنشی است که در آن دو یا چند اتم با یکدیگر ترکیب شده و عنصر جدیدی را ایجاد می‌کنند.
اختلاف میان جرم اتم‌های اولیه و اتم‌های جدید تولید شده، معادل با انرژی است که می‌تواند تولید شده یا جذب شود.
بدیهی است که تفاوت عمده‌ای میان هسته‌ی خورشید و یک نیروگاه وجود دارد.
بنابراین چطور می‌توان انرژی ناشی از جوش هسته‌ای را در زمین ایجاد کرد؟
تحقیقات نشان داده که روش بهتر استفاده از ایزوتوپ‌های سنگین‌تر هیدروژن است.
این ایزوتوپ‌ها به دلیل سنگین‌تر بودن، ناپایدار‌تر بوده و فرآیند جوش هسته‌ای را می‌توان با انرژی کم‌تری انجام داد.
منبع: ukaeaofficial
