محققان کشف کردند که در طول آخرین اوج فعالیت خورشیدی در سال‌های 2013-2014، خورشید 10 برابر بیشتر از آنچه بر اساس مدل‌ها انتظار می‌رفت، پرتوهای گاما از مناطق قطبی خود ساطع کرده است.
داده‌های تلسکوپ فرمی ناسا در طول 14 سال که دو چرخه خورشیدی را در بر می‌گیرد، این تابش پرتو گاما‌ی نامتقارن را نشان می‌دهد.
به نظر می‌رسد چیزی در میدان مغناطیسی خورشید در ارتفاعات بالاتر خروجی اشعه گاما را در قطب‌ها تشدید می کند.
دیتاهای به دست آمده میگوید که انتشارات پرتوها از قطب جنوب حاوی پرتوهای گاما با انرژی بالاتری نسبت به قطب شمال خورشید بوده‌اند.
اوج عدم تقارن با معکوس شدن میدان مغناطیسی خورشید در ژوئن 2014 در حداکثر فعالیت خورشیدی مصادف شد.
اوج فعالیت خورشیدی آینده در سال های 2024-2025 ممکن است به توضیح این پدیده و حل “معمای پرتو گاما” کمک کند.
مشاهده یک چرخه کامل خورشیدی دیگر می‌تواند ارتباط بین پرتوهای گاما و فعالیت خورشیدی را آشکار کند.
درک آب و هوای فضایی ناشی از فوران های خورشیدی به مطالعات جامع درباره رفتارهای خورشید در تمام طول موج‌ها بستگی دارد.
منبع: Space
