https://youtube.com/shorts/Md3LqLahmUg
بُزمَجّه یا بُزمَجه، در زبان بلوچی “بزمِچ” (یعنی مکنده پستان بز) که با نام‌های بزمک، بزدوش، بزچوش و بزغاله مار نیز شناخته میشود.
نام گروهی از خزندگان است که عمدتاً بزرگ جثه هستند و عضو سَردهٔ بزمجه‌ها (نام علمی: Varanus) به شمار می‌روند.
امروزه نزدیک به ۷۳ گونه بزمجه شناخته شده است، اگرچه جایگاه اصلی آن‌ها در این سرده و احتمال تعلقشان به سرده‌های مختلف نیاز به بررسی بیشتر دارد.
آن‌ها از تیرهٔ بزمجه‌ایان هستند؛ تیره‌ای که شامل بزرگترین مارمولک زنده یعنی اژدهای کومودو است.
بزمجه‌ها گردن‌دراز، دُم و پنجه‌های قوی و پاهای عقبی آن به خوبی شکل گرفته است.
بیشتر آن‌ها بر روی خاک زندگی می‌کنند، اما تعدادی از آن‌ها نیز درخت پیما و دوزیست هستند.
اکثر بزمجه‌ها گوشت‌خوار هستند، ولی سه گونه از بزمجه‌های ساکن فیلیپین از میوهٔ درختان تغذیه می‌کنند.
آن‌ها تخم گذار هستند و هر بار از ۷ تا ۳۷ تخم را در سوراخی که روی آن با خاک پوشانده میشود یا تنهٔ خالی درختان، می‌گذارند.
بیشتر گونه‌های بزمجه از تخم دیگر جانوران، سوسمارهای کوچک‌تر، ماهی و پستانداران ریز جثه تغذیه می‌کنند.
گفته میشود به دلیل اینکه این خزنده گاهی پستان بزها را گاز میگیرد و حتی خون بز طعمه را می مکد به آن بزم (بزمک) نیز گفته میشود.
دیده شده که به خاطر گاز گرفتگی، بز طعمه از پا درآمده و حتی حیوان گوشتخواری که از لاشه بز تغذیه کرده نیز هلاک شده است.
بزمجه‌ها طولی میان ۲۰۰ تا ۳۰۰ سانتیمتر دارند.
غیر از گونهٔ استرالیایی این جانور، دیگر گونه‌ها دارای اندازه‌ای بزرگ هستند.
اندازهٔ بزمجهٔ استرالیایی (V. brevicaudatus) به حدود ۲۰۰ سانتیمتر می‌رسد و اژدهای کومودو (V. komodoensis)، دیگر عضو این خانواده، طول تقریباً ۳۶۰ سانتیمتر دارد.
زبان دوشاخه و بسیار توسعه یافته است و هنگام بلعیدن غذا در غلاف قاعده‌ای شکلی جای میگیرد و مانند مارها طعمه را به صورت کامل می‌بلعند.
اندام‌های حرکتی از نوع زمینی‌اند و پاها دارای پنج انگشت چنگال دارند که بسیار نیرومند هستند و برای کندن چاله‌ها و سوراخ‌های زیرزمینی مورد استفاده قرار می‌گیرند و برخی گونه‌ها مثل بزمجهٔ نیل توانایی بالایی در شنا کردن دارند.
منبع:rawrszn
