ناسا با سازمان‌هایی مانند IAWN برای یافتن و ردیابی سیارک‌های بالقوه خطرناک برای زمین و زندگی از طریق مشاهدات تلسکوپ‌های رادیویی سرتاسر جهان همکاری می‌کند.
یک سیارک اگر بیش از 460 فوت عرض داشته باشد و در فاصله 0.5 واحد نجومی از مدار زمین قرار گیرد، بالقوه خطرناک در نظر گرفته می‌شود.
اگر یک سیارک مصمم بود که تهدیدی برای زمین باشد، ناسا، سازمان‌های دولتی مانند کاخ سفید را بر اساس رویه‌های مشخص شده مطلع می‌کند.
برای یک تهدید بین المللی، ناسا به سازمان ملل اطلاع خواهد داد.
آنها قصد دارند از طریق بیانیه‌های رسمی به مردم اطلاع دهند.
ناسا برای انحراف یک سیارک از طریق روش‌هایی مانند تکنیک‌های ضربه‌گیر جنبشی یا تراکتور گرانشی اقدام میکنند.
ناسا به 5 تا 10 سال تحقیق و توسعه ی راهکار های استفاده از روش های مختلف برای مقابله با سیارک ها نیاز دارد.
آنها در حال حاضر روی تکنیک‌هایی مانند فرسایش لیزری برای منحرف کردن سیارک‌ها با آسیب‌های جانبی کمتر کار میکنند.
اگر اعلان برخورد فقط چند ماه مانده بود، ممکن است هیچ گزینه‌ای برای جلوگیری از برخورد و نجات زمین از فاجعه وجود نداشته باشد.
هدف ناسا یافتن سیارک‌ها از ده‌ها سال قبل است تا زمانی برای اقدامات دفاعی سیاره‌ای مانند انحراف برای جلوگیری از فاجعه داشته باشد.
منبع: businessinsider
