آب باران همراه با ذرات معلق، مواد معدنی و شیمیایی را از جو به خود می‌گیرند که می‌تواند شامل گرد و غبار، مواد آلی، نمک‌ها و آلاینده‌ها باشند.
رسیدن این آب به زمین، علاوه بر تامین آب مورد نیاز گیاهان و درختان، در پاکیزگی سطح زمین، تعادل دمایی جو و فرآیندهای طبیعی دیگر نقش دارد.
بشر در طول تاریخ، با روش‌ها و سامانه‌های گوناگون آب باران را جمع‌آوری و به کار برده است تا کارایی منابع آبی را ارتقا دهد و به حفاظت از محیط زیست بپردازد.
روش‌های مختلفی که برای جمع‌آوری و ذخیره آب باران به کار گرفته می‌شوند شامل:
روش‌های تلفیقی و سنتی: در مناطقی که باران به صورت فصلی و مقطعی می‌بارد،
از روش‌های سنتی مانند ساخت سدیله‌ها، چاه‌ها، حوضچه‌ها و کانال‌های سطحی برای جمع‌آوری و نگهداری آب استفاده می‌شود.
حوضچه‌های جمع‌آوری: این حوضچه‌ها چه به شکل سنتی روی زمین و چه به صورت مدرن زیرزمینی، برای جمع‌آوری آب باران طراحی می‌شوند و می‌توانند در آبیاری، مصرف شرب، کشاورزی و دیگر موارد به کار روند.
سیستم‌های سقفی: در ساختمان‌ها و بناهای مختلف، از سیستم‌هایی مانند لوله‌کشی‌های افقی و عمودی و حوضچه‌های ذخیره برای جمع‌آوری آب باران استفاده می‌شود که معمولا برای مصارف آشامیدنی یا آبیاری کاربرد دارد.
جعبه‌های ذخیره: این جعبه‌های زیرزمینی یا روی زمینی به عنوان مخازنی برای ذخیره‌سازی آب باران به کار می‌روند.
سیستم‌های تجمیعی در کشاورزی: این سیستم‌ها شامل تکنیک‌های کشت مختلط با استفاده از خاک‌های پوشیده و روش‌های مکانیزه آبی می‌باشند.
منبع: worldeconomicforum
