بقایای عفونت‌های ویروسی باستانی به شکل توالی های DNA ویروسی حدود ۸ درصد از ژنوم انسان را تشکیل می دهند.
این رتروویروسهای درون زای انسانی (HERVs) نامیده می‌شوند.
رتروویروسهای HERV میلیون‌ها سال پیش به بدن اجداد نخستی ما منتقل شدند و زمانی که ویروس‌ها DNA خود را وارد DNA ما کردند در ژنوم ما جای گرفتند.
یک مطالعه جدید نشان داد که ۳۷ HERV از یک گروه (HML – ۲)هنوز به طور فعال RNA را در نمونه‌های سالم بافت انسانی در ۵۴ بافت اهدا کننده رونویسی یا تولید می‌کنند.
این نشان می‌دهد که ژن‌های HERV هنوز در ژنوم فعال هستند، اگرچه نقش آن‌ها به طور کامل و واضح مشخص نشده است.
برخی از آن‌ها ممکن است به جنین زایی کمک کنند یا در برابر ویروس‌های مرتبط مدرن از ما محافظت کنند.
در حالی که فعال سازی HERV با برخی بیماری‌ها مرتبط است، حضور آن‌ها به تنهایی علیت را ثابت نمی‌کند زیرا آن‌ها در بافت های سالم نیز فعال هستند.
این کشف پیامدهایی برای استفاده از HERVها به عنوان اهداف دارویی یا نشانگرهای زیستی بیماری دارد و نشان می‌دهد که هنوز در مورد عملکرد آن‌ها در بدن انسان علم کافی نداریم و فعالیت های آن ها برای ما ناشناخته مانده است.
منبع: theconversation
